Woord van de Deken
Pasen onder dreigende wolken, overweging door deken Spee
4-4-2025, door: De redactie
Olijfbomen kunnen heel oud worden. Als de knoestige bomen uit de Hof van Olijven in Jeruzalem konden spreken zouden zij ons vertellen van het lijden van onze Heer. Van de doodsangst én van de standvastigheid van Jezus. “Als het niet anders kan dan dat Ik de beker drinke, dat dan niet mijn wil maar uw wil geschiede”… En dan begint de helse kruisweg.
In deze warrige tijd overkomt het ons misschien wel eens dat we ons als in de Hof van Olijven voelen… De toekomst is duister, angst kan ons overvallen of onzekerheid. Velen gaan hun kruisweg. Individueel en als mensheid samen. Afschuwelijke beelden komen onze huiskamer binnen. Nooit maar dan ook nooit, zolang er mensen zijn op aarde, is de wereld vrij geweest van bedreiging. Oorlogen tussen volkeren en naties zijn van alle tijden. We dachten misschien dat we na de Tweede Wereldoorlog verstandig waren geworden, omdat oorlog niets oplost, alleen leed voortbrengt. Het is nog erger geworden. De presidenten van de grote naties, spelen met de rechten van de mens alsof het een pokerspel is. Een “deal” sluiten. Was dit lang de “ver – van – ons – bed – show”, nu komt het akelig dichtbij in kilometers, maar ook in ons gevoel.
Het zijn als het ware staties van de kruisweg, waarin we ons verbonden voelen met het lijden van de Heer en hen die met hem verbonden waren en zijn. Onwaarheid zelfs vanaf de rechterstoel, pijn lijden en het slechtste wat in mensen boven komt, elkaar aandoen.
In de Goede Week brengen wij ons dat lijden van de Heer, méér dan gewoonlijk te binnen. Vanaf PALMZONDAG, toen nog het Hosanna klonk, tot het “Kruisig Hem”. Hij onderging dit voor de zonden van ons allemaal. Het past ons om stil te staan, ons geweten weer zuiver te maken, vergeving vragen, óók en met name in het Boetesacrament. Op WITTE DONDERDAG vieren wij het Laatste Avondmaal, “dichter dan wij durven dromen”, is de Heer bij ons in het kruisoffer op het altaar en in de innige vereniging met Hem in de H. Communie. Op GOEDE VRIJDAG staan wij stil bij zijn afschuwelijke lijden en kruisdood. Wij vereren het kruis als levensboom der overwinning. Op de avond van PAASZATERDAG vieren wij met symbolen van duisternis en groeiend licht, met het wijden van het leven-gevende doopwater, de overwinning van het licht op de duisternis, het leven op de dood.
Deken J Spee
PASEN, feest van nieuw leven.
Met Pasen vieren wij en beelden we uit in de kerkelijke plechtigheden, dat vanuit de chaos de schepping doorbreekt. Vanuit de duisternis het licht. En vanuit de reiniging door het water worden bedreigingen weggewassen, waarvan de dood wel de grootste is. En vanuit dat gebeuren ontstaat het mysterie dat ”leven“ heet. Dat leven is geschapen en daarin neemt de mens een unieke plaats in. De mens wordt de kroon op de Schepping genoemd. Niet altijd heeft de mens getoond dat hij dat ook waard is. Met zijn vrije wil bracht diezelfde mens de Schepper in verlegenheid, maakte Hem vertoornd of verdrietig.
Op Goede Vrijdag was er zijn Zoon, Die dat niet verdiende, Die moest sterven op het kruis. Wat er toen gevoeld, geroepen, gehuild werd, leek op chaos. Kan daaruit nog leven voortkomen, licht ontstaan? De Heer om wie het ging riep dat het was volbracht en dat Hij zijn Geest aan de Vader toevertrouwde. Vuur, licht en water zijn de elementen van de schepping, die ooit de chaos hebben verdrongen. We gebruiken ze nu om de Nieuwe schepping aan te duiden, want Hij die gestorven is en begraven, is verrezen. Voorbij de pijn en de dood staat Hij in het nieuwe leven en wenkt naar hen die Hem willen volgen door de dood heen naar de verrijzenis.
Het is nooit gemakkelijk voor de geest van de mens, om dat tot zich toe te laten. Zeker niet na alle onweerswolken van vernietiging en dood, angst en vlucht om ons heen, zoals we dat in deze tijd ervaren. Om ons heen en misschien ook in ons, kan de chaos van het bestaan ons verwarren. In dat duister kun je verdwalen. Pasen wil het lichtende pad aangeven van de overwinning. De overwinning van het goede hart dat sterker is dan alle wapens van de wereld.
Orthodoxe christenen begroeten elkaar op Pasen met de woorden: De Heer is verrezen. Ja, Hij is werkelijk verrezen. Alleluia. Ondanks alles: Zalig Pasen.
Deken Jos Spee
Filteren
Op kerk
Op type nieuws
Archief
- Pasen onder dreigende wolken, overweging door deken Spee (4-4-2025)
- Veertigdagentijd, overweging door Deken Spee (5-3-2025)
- Pelgrims van hoop, overweging deken Spee (18-1-2025)
- Kerstmis 2024, overweging door deken Spee (17-12-2024)
- Advent: op weg naar het licht (3-12-2024)
- Als de bladeren vallen, een overweging van deken Spee (13-10-2024)
- Overweging door deken Spee (2-9-2024)
- Vakantiewens (9-6-2024)