Kerkelijke uitvaart
Tegenwoordig zie je in de rouwadvertenties heel vaak staan: “Het afscheid is in besloten kring”. Dit is een trend die een aanvang nam tijdens de beperkingen van de corona-crisis. Toen was het voor de veiligheid van mensen niet mogelijk om gezamenlijk afscheid te nemen. Het moest in beperkte kring. Nu er praktisch geen beperkingen meer zijn, valt op dat de uitvaart vieren “in besloten kring” is blijven bestaan.
Natuurlijk, als een groot verdriet je overvalt heb je de neiging weg te kruipen. Dan wil je alleen maar bezig zijn met dat verdriet en soms samen met hen die datzelfde verdriet hebben. Dat is begrijpelijk en invoelbaar. Toch heeft een overledene meestal niet alleen in de meest vertrouwde en kleine kring veel voor mensen betekend. Niet zelden heeft iemand ook betekenis gehad voor de maatschappij. Ook die mensen willen afscheid nemen en de laatste eer brengen. Hun dankbaarheid tonen.
Er kan ook een heel grote troost uitgaan van het feit dat velen hun medeleven tonen en de laatste eer brengen. Ja, een belangrijke steun zijn in het rouwproces.
Kerkelijk gezien, neemt in een uitvaartdienst, natuurlijk de meest naaste kring, maar ook de parochiegemeenschap afscheid van een van haar gewaardeerde leden en wordt voor haar of hem gebeden, dankbaarheid uitgesproken en de H. Eucharistie gevierd voor de zielerust ofwel het eeuwig leven. We kijken niet alleen terug op iemands leven, maar ook vooruit. Naar de verrijzenis.
Daarom is er veel voor te zeggen om niet te snel te kiezen voor “uitvaart in besloten kring”, maar samen afscheid te nemen, samen te danken voor dit leven en te bidden om rust in vrede.